توجهات والدینی (۱۴): گیم استریم - مجله تخصصی بازی بان

توجهات والدینی (۱۴): گیم استریم

گیم استریم؛ بازیگری در دنیای بازی

نویسنده: مرتضی جمشیدی
بازی‌بان – شماره پانزدهم/ آذر ۱۴۰۰
@bazibaan

دنیای بازی‌های رایانه‌ای گویی چنان ظرفیت و گنجایشی دارد که تنها در پهنای تصاویر و ویدیوهای سینمایی و انیمیشنی جای نمی‌گیرد و با دست‌اندازی به دنیای بیرون از رایانه یک بار دیگر نظریه دایره جادویی هویزینگا را تحت تأثیر قرار داده است. بازی‌های رایانه‌ای در عصر حاضر علاوه بر پیشرفت‌های چشمگیر سخت‌افزاری و نرم‌افزاری در ورطه جوامع و فرهنگ‌ها نیز وارد شده‌اند و پدیده‌هایی اجتماعی- فرهنگی نظیر استریم بازی‌های ویدیویی و استریمرها را پدیده آورده‌اند.

استریم کردن به معنی انتقال و در اختیار قرار دادن محتوا (ویدئو، صدا، فایل و …) از طریق اینترنت به دیگران است. این محتوا می‌تواند نمایش ویدیویی زنده از آشپزی کردن، غذا خوردن، بازی کردن، ساختن یک دست‌سازه و یا حتی خوابیدن باشد. استریم بازی رایانه‌ای یا همان گیم استریم، بازی کردن یک بازی رایانه‌ای و نمایش زنده آن برای سایر بینندگان و دنبال کنندگان است. این فعالیت از طریق یک دستگاه بازی (رایانه یا کنسول بازی)، دوربین، میکروفون و بستر نرم‌افزاری در فضای مجازی مانند توییچ، یوتیوب، آپارات و … انجام می‌گیرد. البته باید خاطرنشان کرد که نمای پشت بازیکنی که در حال استریم است و فضاسازی، نورپردازی و تزئین دیوارهای اتاق بازی (اتاق خواب بازیکن) در جذاب شدن ویدئوی او تأثیر گذار است. استقبال زیاد نوجوانان و جوانان از گیم استریم دلیلی است تا در این شماره از بازی‌بان نکاتی با شما والدین گرامی پیرامون این پدیده در میان گذاشته شود.

از آنجایی که به قدر کافی در ادامه این شماره پیرامون استریمینگ سخن به میان رفته است در این بخش تنها اشاره‌هایی موردی به نحوه مواجهه شما والدین گرامی می‌شود. نوع نگاه نگارنده این متن بر ظرفیت دوچندان استریم برای فعال‌سازی ظرفیت بازی‌های رایانه‌ای به عنوان یک محصول مصرفی-تولیدی است تا نوجوانانی و جوانان علاقه‌مند به بازتولید مفاهیم در دنیای بازی بپردازند. این مسأله باعث می‌شود تا قوای مضاعفی به یاری جبهه داخلی بیاید و ضعف ساختار صنعت فعلی بازی‌سازی در کشور که منجر به فقر مفاهیم بومی شده است تا حدودی جبران شود.

از همین رو خیلی سریع به سراغ نکاتی کاربردی برویم تا کار برای شما والدین گرامی اسان شود.

• استریم یک هنر، یک شغل، یک ابزار برای تعامل اجتماعی و یک ایده برای دیده شدن است.
• استریمرها اینفلوئنسرهای نسل دیجیتال هستند همان‌طور که شاخ‌های اینستاگرام اینفلوئنسرهای شبکه‌های مجازی هستند.
• استریم کردن بازی‌های رایانه‌ای یک هنر است که البته برای برخی تبدیل به یک سرگرمی صرف توأم با خوش‌گذرانی‌های ناشی از بیکاری شده است. برای همین مراقب استریمرهایی باشید که فارغ از شاخصه‌های حرفه‌ای این شغل به هر وسیله‌ای برای جذب مخاطب دست دراز می‌کنند.
• مراقب این چیزها باشید: استریمرهایی که فرزند شما فالو می‌کند، کانال‌هایی که سابسکرایب می‌کند، پیج‌هایی که لایوشان را تماشا می‌کند و خلاصه دلبستگی به الگوهایش باشید. استریمرها برای نوجوانان یک الگو به حساب می‌آیند که می‌توانند برای فرزند شما باورسازی و رفتارسازی کنند.
• نوجوانان امروز خیلی راحت به یوتیوب و اینستاگرام و توییچ و دیسکورد و هر چیزی که شما فکرش را بکنید دسترسی دارند و اصلاً خبری از آن تاریخی که دستگاه ویدئو را زیر پارچه و لحاف قایم می‌کردید نیست. بچه‌ها خیلی راحت جلوی چشم شما (البته در حالی که با اسکرین‌های شخصی خود-سلف اسکرین- در تعامل هستند) به دورترین خانه‌ها سفر می‌کنند و از حال و هوای اتاق خواب یک استریمر باخبر می‌شوند. پس از آن‌ها جلوتر باشید یا لااقل عقب نمانید و هم‌پای آن‌ها راه بروید. البته می‌توانید بدون این‌که تابلو شوید به این کار تظاهر کنید که اندازه آنها یا بیشتر از آنها می‌دانید. برای این کار لم دادن جلوی تلویزیون و دنبال کردن پیج‌های آشپزی اصلاً کافی نیست!
• همین الان خیلی راحت می‌توانید به صفحه گیم وب سایت آپارات بروید و ویدئوهای بسیار زیادی از نوجوانانی را ببینید که استریم بازی خود و یا یک ویدیو از خود را منتشر کرده‌اند. برخی نوجوانان استریمر طریقه حرف زدن‌شان را هم از استریمرهای جوان‌تر تقلید می‌کنند.
• قرار نیست کودک و نوجوان شما پای هر پلت‌فرمی (یا نرم افزار و وب‌سایتی) برای تماشای ویدئوهای مورد علاقه‌اش بنشیند. بنابراین نسبت به انتخاب بستری که فرزند شما برای تماشای ویدئوهای استریک انتخاب می‌کند دقت کنید. شاید در کنار سایر ویدئوهایی که خودش انتخاب می‌کند ویدئوهای دیگری از طرف برنامه به او معرفی شود که دارای آسیب‌هایی برای او باشند. بنابراین با تنظیمات والدینی پلتفرمی که از آن استفاده می‌کند آشنا باشید.
• یک نکته ریز در نسل دیجیتال گیمر امروز وجود دارد و آن هم این است که گیمر امروزی که به گیم علاقه‌مند است الزاماً جدیدترین تجهیزاتن گیمینگ را ندارد یا ۲۴ پای گیم ینست اما از خیلی از “اخبار” گیم مطلع است. بچه‌های امروز خیلی عادتی به تماشای اخبار ساعت ۱۴ یا ساعت ۲۱ ندارند اما همیشه پیج‌ها و صفحاتی هستند که آن‌ها را از جدیدترین تصمیمات کمپانی راک استار (سازنده سری بازی‌های خوب و البته داستان‌دار! GTA) با خبر کنند. گیمرهای امروز در دنیای گیم زندگی می‌کنند، پس طبیعی است که پیگیر اخبار آن دنیا باشند. این پیگیری می‌تواند با تماشای ویدیوهای طولانی، جشنواره‌ها، گیم‌پلی‌ها و … رقم بخورد و طبیعتاً ترافیکی که این دردانه‌های خانه شما می‌بلعند کمی زیاد است. پس برای میزان استفاده از اینترنت قانون بگذارید و آن‌ها را مطلع کنید که می‌توانند از مقدار مشخصی اینترنت استفاده کنند و اگر تقاضای بیشتری برای مصرف داشتند باید طرح توجیهی برای بازگشت هزینه به شما بدهند. بازگشت این هزینه الزاماً پولی نیست که از فعالیت اینستاگرامی و یوتیوبی می‌توانند دربیاورند. بازگشت هزینه همان ارزش افزوده‌ای است که در مسیر رشد آن‌ها در زندگی واقعی اتفاق می‌افتد.
• استریمرها برای کسب درآمد روش‌های مختلفی دارند که در ادامه این مجله با آن‌ها آشنا می‌شوید. یکی از این روش‌ها حمایت بینندگان استریم از استریمرهاست. پس حواس‌تان به جیب بچه‌ها و البته رمرز کارت بانکی خودتان باشد تا بچه‌ها جوگیر نشوند و به سمت پس‌انداز شما هجوم نبرند. البته این مسئله به سبک والدگری شما بسیار بسیار مرتبط است.
• با فرزندتان در خصوص لایک و فالو کردن صحبت کنید. او باید بداند که حتی لایک کردن او هم یک نوع پول خرج کردن و کسب درآمد برای طرف مقابل است. پس به راحتی و تنها با تماشای تکه کلام‌ها و بانمک‌بازی‌های یک استریمر وسوسه نشود و زنگوله ویدیوی جدید را فعال نکند!
• برخی از بچه‌های امروزی آینده شغلی و حتی تحصیلی خود را در دنیای مجازی تصور می‌کنند. برخی از آن‌ها به دنبال راه‌یابی به مسابقات ورزش‌های الکترونیک و استریمینگ برای دست‌یابی به قدرت و شهرت و ثروت هستند. نمونه‌های جلوی چشم‌شان هم به آن‌ها دروغ نمی‌گویند. استریمرهای ایرانی که در خارج از کشور زندگی می‌کنند و دفتر کار دارند و از خوش‌گذرانی‌های خود ویدیو می‌گذارند نمونه‌های موفقی برای آن‌ها به حساب می‌آیند. البته در داخل کشور هم کم نیستند استریمرها و یوتوبرهایی که درآمدهای خوبی در این مسیر کسب کرده‌اند. پس با آن‌ها برای ورود به چنین حرفه‌ای گفتوگو کنید. البته قبلش کمی این مجله را زیر و رو کنید تا دست‌تان از مطلب پر باشد!
• به نظر خیلی جالب نمی‌آید که یک کودک (کمتر از ۱۱ سال) به سمت چنین مفاهیمی برود. حداقل سن برای آشنایی با دنیای استریمری همان محدوده نوجوانی است.

با این توصیفات اگر هنوز در ذهن شما استریمینگ معادل وقت گذرانی و سوءاستفاده از بچه‌های کم سن و سال است، پیشنهاد می‌کنم نگاه خود را تغییر دهید چون با این طرز فکر حتماً شکافی به بزرگی “سلیکون‌ولی” میان شما و فرزند دیجیتال‌تان وجود دارد که در حال بزرگ‌تر شدن است.