بی‌بخاری صنعت بازی در مسئله غزه - مجله تخصصی بازی بان

بی‌بخاری صنعت بازی در مسئله غزه

… بخاری از گیم بلند نشد که نشد …

نویسنده: مرتضی جمشیدی
سردبیر
بازی‌بان – شماره شانزدهم/ دی ماه ۱۴۰۲
@bazibaan

به نام خدای خالق بازی‌ها و بازیکنان

در روزهای گذشته آن چیزی که فضای اول رسانه‌های غیرغربی و تاحدودی غربی را لبریز از اخبار گوناگون کرده بود، نسل کشی و کودک کشی صهیونیست‌ها به بهانه تلافی عملیات حماس در تاریخ ۷ اکتبر بود. هرچند افرادی که مطالعه و حافظه تاریخی دارند به درستی آگاهند که قریب به ۷ دهه است که اسرائیل به بهانه‌های مختلف، مردم سرزمین فلسطین را تحت فشار گذاشته است و اکنون هم در سال ۲۰۲۳، با هزاران چشم بینا در اینستاگرام و تیک تاک و یوتوب، هزاران زن و کودک فلسطینی را به کام مرگ می‌کشاند. فجایعی که از چشم خبرنگاران تمام سلیقه‌های سیاسی پوشیده نماند و تکاپوی اجتماعی- رسانه‌ای به خصوصی را در دنیای واقعی به وجود آورد.
اما در مقابل طوفان رسانه‌ای تمام فیلم‌ها و موسیقی‌ها و خبرها و عکس‌ها و گفت و شنودها در دنیای واقعی، در دنیای بازی جوی آرام را شاهد بودیم. جو آرامی که هیچ ابری را بارور نکرد تا در دنیای واقعی زایشی از جامعه بیش از ۳ میلیارد نفری گیمرها و درآمد مالی ۱۸۴ میلیارد دلاری گیم صورت پذیرد. به جرئت می‌توان گفت که در صنعت گیم تقریباً آب از آب تکان نخورد و آن چیزی که نگاه گیمرها و اهالی گیم را به سمت خود جلب کرد، توئیت شرکت راک استار در خصوص عرضه تریلر GTA 6 بود. بله، صنعتی که به گفته افراد حاضر در نشست قدرت بازی واشنگتن پست یا نمایشگاه G4C، ادعای تأثیرگذاری گیم در مسائل جهانی را دارد و به تعبیر خانم مک گونیگال می‌تواند مناقشات جهان را حل کند، در نگاه کردن به غزه مظلوم، درمانده است، کور است، خواب است یا شاید هم خودش را به خواب زده است!
البته در ایران هم شاهد همان جو پایدار با تغییر دمای نسبی در برخی نقاط بودیم اما جای تأسف است که در ایران هم بخاری از گیم بلند نشد که نشد. گویی در ایران خیلی‌ها اعتقاد دارند که بازی، بازی است و نباید جدی گرفته شود حتی اگر میلیاردی پول درآورد. گیم باید در حد همان اسباب ِ بازیِ دستِ کاسبانِ گیم باقی بماند و به رسالت هنری و رسانه‌ای خود لگد بزند. گیم در هر دو نگاه سیاسی موافق و مخالف، جرئت ورود به مسائل انسانی را ندارد مگر زمانی که سیاست اقتضا کند. آنگاه که برای زن، زندگی، آزادی کمپین راه می‌اندازد به همان اندازه نسبت به شرایط واقعی کور است که در جای دیگر گیم را مقصر آشوب‌های خیابانی می‌داند.

گیم عزیز، با تو به مثابه یک موجود زنده سخن می‌گویم، ببخشید که تند شدم، ببخشید که برزخ شدیم، اصلا بیا و به قول بچه‌های استریمر کمی هم فشار بخور! آخر خودت مقصری، این خود تو هستی که خودت را کوچک می‌کنی و فقط آن چهره سرگرم کنندگی‌ات را نشان می‌دهی تا در حد همان آقا و خانم سیب زمینی باقی بمانی! اشکالی ندارد، خدای غزه هم بزرگ است، تو به همان سرگرم کنندگی‌ات برس و کودکِ کوچکِ غزه را فراموش کن، خلائق هرچه لائق…
این شماره از بازی‌بان را با احترام به تمام بیگناهان و مظلومان عالم، به کودکان خفته در خاکستر فلسطین هدیه می‌کنیم.