بستر دیجیتال و ایرانی برای فروش دیجیتال بازی‌های رایانه ای - مجله تخصصی بازی بان

بستر دیجیتال و ایرانی برای فروش دیجیتال بازی‌های رایانه ای

 آیا رویای “بستر دیجیتال و ایرانی برای فروش دیجیتال بازی‌های رایانه ای“ به وقوع می پیوندد؟

از زبان یکی از فعالین فرهنگی مبلغ بازیهای ایرانی

نویسنده: صابر شایان

تا پیش از این، بازیهای رایانه​ی در ایران فقط به شکل فیزیکی و از فروشگاه​های فرهنگی سراسر کشور و یا از طریق خرید پستی، صورت می​پذیرفت اما درحال حاضر نوع جدیدی از خرید اینترنتی به عرصه بازار بازیهای رایانه​ای گام نهاده است به نام «فروشگاه دیجیتال» که باید آن را یک انقلاب تازه برای صنعت گیم ایران خواند.

شاید بدانید فروش دیجیتال چیست اما معذورم تا آنرا مجدداً برای مخاطبین باز کنم. در فروش دیجیتال، خریدار می‌تواند بلافاصله پس از عرضه بازی، قیمت بازی را بپردازد و آن را از طریق سایت فروشگاه دانلود کند. به این ترتیب نتنها فروش بازی در هاله​ای از ابهام قرار نمی​گیرد که محدوده نشر بازی از چند شهر بزرگ و کوچک، به کل کشور دارای اینترنت توسعه پیدا می​کند.

همچنین در رابطه با فواید فرشگاه​های دیجیتال برای سازندگان و ناشران گیم کشور، میتوان به موارد زیادی از جمله حذف «بسته بندی» و هزینه‌های «بازاریابی محلی» و هزینه «زمانی» برای تکثیر و «توزیع» کال و غیره اشاره کرد؛ به این ترتیب کالا در دسترس هر شخصی در سراسر ایران است که فقط دارای اینترنت با سرعت مناسب و کارت بانکی عضو شتاب باشد.

فواید این بازار مجازی، تنها در کاهش هزینه​های نشر بازی خلاصه نمی​شود بلکه با روی کار آمدن فروشگاه​های دیجیتال احتمالاً همکاری‌های بازیسازان در کشور با هم و همچنین با بازیسازان خارج از کشور شکل جدیدی به خود خواهد گرفت و با شروع تبلیغات گستردۀ بازی​ها کم​کم دید پلیرها (بازیکننده​ها) درمورد تناسب بین قیمت و کیفیت بازیها، عوض خواهد شد و تازه این فقط بخش کوچکی از اتفاقات بعد از رونق گرفتن این فروشگاه های دیجیتال هست که در نهایت امکان رعایت کپی​رایت بین‌المللی و همچنین تبادلات و معاملات تجاری و واردات و صادرات گیم را به تناسب قیمت محلی در ایران، منجر خواهد شد که البته بنظر مهمترین تأثیر آن رونق نشر بازیهای داخل ایران هست.

برای شرح این موضوع اجازه بدید با هم نگاهی مشتریانه و سطحی به فروش فیزیکی بازیهای رایانه ای در ایران داشته باشیم و سپس ببینیم چرا باید از محصولات داخلی حمایت کرد. در ایران، بدلیل نبود کپی رایت، هر ناشر می‌تواند بازی را بدون پرداخت هیچ هزینه​ای به تولید کننده خارجی آن، در تیراژ بسیار بالا منتشر کند و به دست خرده فروش برساند. خرد فروش هم‌ بازی را با مثلاً نصف قیمت خریداری می​کند و به قیمت پشت جلد به مردم می​فروشد. به این ترتیب، خریداران اصلی بازی – یعنی مردم – معادل قیمت اصلی بازی را، که گاهی به ۱۲۰ دلار هم می​رسد، هنگام خرید در ایران نمی​پردازند بلکه با قیمتی بسیار بسیار پایین‌تر از قیمت اصل بازی در خارج یعنی در حد ۱۰ یا ۲۰ هزار تومان خریداری می​کنند که یک فاجعه رقابتی بین بازیهای داخلی و خارجی محسوب می​شود؛ به این ترتیب خرده فروش سود خوبی از فروش بازی می​کند و ناشران هم تنها با پرداخت هزینه‌های نشر، به سود کلانی می​رسند. خریداران اصلی هم که مردم هستند، از خرید خود راضی هستند. این وسط چه کسی متضرر میشود؟ پاسخ: بازیسازها یعنی بچه‌های همین مملکت و همین مردم که وقتِ طلایی زندگیشان و شغل و فکرشان را برای تولید یک محصول ایرانی، صرف می​کنند اما هنگامی که قصد دارند بازیشان را در بازار منتشر کنند با امتناع ناشر در وهله اول، سپس عدم استقبال خرده فروش سودگرا، و سپس قضاوت ناسالم خریداران اصلی-بدلیل مقایسه نامناسب قیمت و کیفیت- روبرو می​شوند.

از شما میخواهم تا برای درک این موضوع که چرا باید از محصولات ایرانی حمایت کنیم، به این مورد فکر کنید که یک محصول خوب با کسب تجربه و تلاش تولیدکننده و حمایت سرمایه گذاران و دریافت بازخورد مردم به یک محصول بسیار با کیفیت تبدیل می​شود؛ مثلاً در صنعت خودروسازی، ما نتوانستیم یک تولید کننده باشیم اما کشورهای شرقی در مدت چند سال درحالی​که ما در تغییر دکوراسیون پراید و پژو، مانده بودیم، به قطب صعنت ماشین​سازی دنیا تبدیل شدند.

خیلی دوستانه بگویم، لطفاً اشتباه نکنیم! پراید، هیچ وقت یک محصول ایرانی نبوده، یک محصول کُره​ای است که ما سال​ها به دلیل مدیریت غلط و عدم باور به تولیدکنندگان و مخترعین ایرانی و…، اسیر تولیدات کشورهای کره (پراید) و فرانسه(پژو) شده​ایم.

برعکس خودروسازی، دانشمندان و دانشجویان ما در سلولهای بنیادی(بدلیل شروع خوب با یک دانشمند جهادگر) و نانو و حتی هوافضا(بدلیل نیاز کشور)، افتخار آفرینی کرده‌اند. اما برای نزدیک‌تر شدن مثال​ها برای دفاع از تولید بازیهای رایانه​ای داخلی، به دو بحث انیمیشن در کشور و بازیهای رایانه​ی خارجی بشکل بسیار کوتاه نکته‌ای را به نظر شما می​رسانم. ما در انیمیشن سازی بسیار تحسین برانگیز هستیم؛ انیمیشن شاهزاده روم با بودجه​ای حدود ۴ میلیارد تومان ساخته شد و درآمدی بیشتر از هزینه آن فقط در ایران، کسب کرد. انیمیشن های دیگر هم مثل نبرد در خلیج فارس ۲ و جدیداً فیلشاه، تحسین و نظر خیلی از علاقه‌مندان را به خود جلب کرده اند. درمورد خود بازیسازهای ایرانی، آیا میدانید که مدلسازها و طراحان بعضی از بازیهای بزرگ خارجی، ایرانی هستند و از آن جالبتر اینکه، تعدادی از همان مدلسازها در خاک ایران برای محصولات خارجی، دورکاری می​کنند! از آ​نطرف نگاهی فرهنگی به بازیهای خارجی مثل بتلفیلد و کال آو دیوتی و غیره، نشان می​دهد تا چه اندازه نیاز داریم کودکان و نوجوانان و حتی جوانانی که پای بازیهای آنلاین وقت خود را صرف می​کنند، با تولیدات خودمان، با باورها و تعصب های ملی و داستانهای بسیار زیاد و امیدآفرین داخلی، روبرو کنیم. بلانسبت کل جامعه ایرانی، بندۀ بازی خارجی بودن و بدتر از آن روبرو شدن با بازیهایی که عملاً تعصب و ایمان جوانان را نشانه رفته است و به تمسخر و یا هجوم قرار می​دهد، این چیزی نیست که براحتی بتوان از آن چشم‌پوشی کرد. فارغ از این دیدِ درونی، از دیدِ بیرونی هم باید گفت هر کشوری باید بتواند در زمینه‌های مختلف که مورد نیاز جوانان کشور است، کالا تولید بکند. آیا بازیهای رایانه ای نیاز فرزندان امروز نیست؟-لطفا رجوع شود به نظرات رهبر معظم انقلاب-

همچنین کشور لهستان، تولید بازیهای رایانه​ای را بعنوان یکی از قطب​های اقتصادی خود نام می​برد.

به بحث فروش دیجیتال برمیگردیم، مرور کردیم که چه اتفاقی برای نشر بازی‌های رایانه ای ایرانی افتاد؛ یعنی عملاً راه‌ها برای انتشار بازیهای کامپیوتری ایرانی در بازار -فاسد- بسته شد. در ادامه باید اشاره کرد به این موضوع اسف بار که آن ظرفیت بالای بازیهای رایانه ای PC جای خودش را به بازیها کوچک و سرگرم کننده و وقت پر کنِ اندروید، داد.

ولی با آمدن این فروشگاه​های دیجیتال، قبل از هرچیز حس امنیت خوبی به بازیسازان PC دست داد و حاضر شدند روی این بازار ریسک کنند و تنها به بازار کوچک اندروید افاغه نکنند. در حال حاضر بازیهای ایرانی خوبی روی چند فروشگاه​های دیجیتال داخلی عرضه شده​اند. شرایط در این فروشگاه​دیجیتال به گونه‌ای رقم خورده است که تمهیدات خوبی برای جلوگیری جدی از دانلود غیرمجاز و کپی غیرمجاز بازی انجام شده است.

در این بین نمی​توان به کیفیت پایین بعضی بازیهای ایرانی اشاره نکرد! هرچند بخشی از مشکل فروش بازیهای ایرانی، خودشان هستند یعنی کیفیت آن‌ها، اما اگر اطلاع رسانی درستی صورت بگیرد و حمایت​ها از تولید به اندازه کافی انجام بشود، نتنها با درآمد خوب کیفیت کار بالا می‌رود که اشتباق مخاطب به خرید محصول ایرانی بالاتر هم خواهد رفت. با توجه به سیستم نظردهی انلاین و ثبت بازخورد مخاطب، به تدریج بازی​های ضعیف جایشان را به بازیهای باکیفیت دیگر می​دهند.

هرچند در حال حاضر هم یک بازی در سطح بسیار با کیفیت در خارج، با هزینه چند میلیون دلاری ساخته می‌شود اما این بازی در بین گیمرهای ایرانی یک بازی عادی و یا حتی بی کیفیت یا متوسط شناخته می‌شود! چرا که گیمر از قیمت واقعی آن در خارج اطلاعی ندارد. به این ترتیب است که بازیهای ایرانی با بودجه نهایتاً چند صد میلیون تومان را با بازیهای بزرگ مقایسه می​کنند و نتیجه یک فاجعه است.

فارغ از بحث بالاتر رفتن کیفیت بازیهای ایرانی، مشکلات دیگر هم با روی کار آمدن این فروشگاه های دیجیتال کم کم حل می​شوند. مثلاً پشتیبانی بازیها، مثل اشکالات نصبی و اجرایی بازیها با وجود بستر «پشتیبانی» و «ارسال نظر» فروشگاه های دیجیتال و درنتیجه ارتباط مستقیم مخاطب با فروش و بازی در سایت فروشگاه، و امکانات جانبی فروشگاه مثل امکان آپدیت بازی و غیره، این مشکل را برطرف خواهد کرد. انشاءاله.

شاید بپرسید آیا فروش دیجیتال در ایران اتفاق افتاده است، بله برای اپلیکیشن​ها و بازیهای اندروید فرشگاه​های شناخته شده‌ای وجود دارند. اگر این موفقیت چشم گیر و خیره کننده در صنعت گیم و اپلیکیشن اندروید در ایران با فروشگاه داخلی رخ داده است، پس یک تجربه موفق در زمینه نشر دیجیتالی داشته ایم. حال در نوع مشابه آن، با تمام تفاوت‌هایی که وجود دارد، باز هم تکرار می​کنم که این اتفاق شروع اتفاقات بهتر است و به همین​جا ختم نخواهد شد. روی هم رفته موفقیت نشر دیجیتال اصلاً بعید بنظر نمی​رسد.

درحال حاضر فروشگاه های دیجیتال بازی در ایران هم گیمرها و هم بازیسازان را تحت تأثیر خودشان قرار داده‌اند. آنچه که مشخص است آنها باید گیمر های بیشتری جذب کنند، تبلیغ کنند، بازاریابی انجام بدهند و روز به روز به امکاناتشان اضافه کنند؛ بهرحال با این انقلاب تازه، خیلی سریع‌تر از آنچه که بنظر میرسد می‌تواند گام​های موفقیت را طی بکند و به نتایجی که سعی شد در این مقاله به آن‌ها اشاره بشود، برسیم.  ان​شاءالله.